مطالب پیشنهادی

اگر تاکنون با زبان Rust کار کرده باشید و خواسته باشید تاریخ‌های شمسی (Jalali/Shamsi) را مدیریت کنید، احتمالاً متوجه شده‌اید که امکانات استاندارد Rust و حتی کرِیت‌های معروف مانند chrono بیشتر بر روی تاریخ میلادی تمرکز دارند. اینجاست که به کتابخانه ParsiDate به عنوان یک راه‌حل جامع برای مدیریت تاریخ و زمان فارسی نیاز پیدا میکنید.
ParsiDate یک کتابخانه Rust است که امکانات گسترده‌ای برای کار با تاریخ و زمان شمسی ارائه می‌دهد. این کتابخانه نه تنها می‌تواند تاریخ‌های ساده را مدیریت کند، بلکه تبدیل بین تاریخ میلادی و شمسی، محاسبات زمانی، اعتبارسنجی و پشتیبانی از زمان‌های با منطقه زمانی را نیز فراهم می‌کند.

در دنیای امروز که داده‌ها حرف اول رو می‌زنن، توانایی استخراج اطلاعات از وب یه مهارت فوق‌العاده ارزشمنده. چه بخواهید قیمت محصولات یه فروشگاه آنلاین رو جمع‌آوری کنید، چه اخبار رو تحلیل کنید یا داده‌های تحقیقاتی رو از سایت‌ها بکشید بیرون، وب‌اسکرپینگ (Web Scraping) راه‌حل شماست. توی این مقاله قراره با وب‌اسکرپینگ، ابزارهای پایتون برای این کار و مراحل انجامش آشنا بشید. اگه به پایتون و داده علاقه دارید، تا آخر با من همراه باشید!
وب‌اسکرپینگ چیه؟
وب‌اسکرپینگ به فرآیند خودکار جمع‌آوری داده‌ها از صفحات وب گفته می‌شه. به جای اینکه دستی برید و اطلاعات رو کپی کنید، یه برنامه می‌نویسید که این کار رو براتون انجام بده. پایتون به خاطر سادگی، کتابخانه‌های قدرتمند و انعطاف‌پذیریش، یکی از بهترین زبان‌ها برای وب‌اسکرپینگه.

موضوع اینترنت طبقاتی و محدودیت‌های دسترسی به اینترنت در سال‌های اخیر به یکی از مسائل مورد بحث در جامعه تبدیل شده است. اینترنت طبقاتی به معنای ارائه دسترسی متفاوت به اینترنت بر اساس جایگاه شغلی، اجتماعی یا معیارهای دیگر است که در آن گروهی خاص از دسترسی آزاد و بدون محدودیت برخوردار می‌شوند، در حالی که دیگران با موانعی مانند فیلترینگ یا سرعت پایین مواجه‌اند. این رویکرد، همراه با محدودیت‌های اینترنتی، نه تنها حقوق کاربران عادی را تضعیف می‌کند، بلکه به اقتصاد، آموزش و پیشرفت کلی جامعه آسیب می‌رساند. در این نوشتار، دلایلی برای مخالفت با این سیاست‌ها ارائه می‌شود و بر ضرورت دسترسی برابر به اینترنت تأکید می‌گردد

شاتل‌های فضایی ناسا، از کلمبیا تا آتلانتیس، فقط ماشین‌های عظیم آهنی نبودن؛ اونا یه شاهکار تکنولوژیک بودن که با قدرت ذهن بشر و چند خط کد به فضا پرواز کردن. تصور کن یه شاتل با سرعت ۲۸٬۰۰۰ کیلومتر بر ساعت دور زمین می‌گرده، توی جو مانور می‌ده و بعد با دقت روی باند فرود میاد. حالا فکر کن همه اینا با کامپیوتری انجام شده که حافظه‌اش از یه فلش USB امروزی هم کمتر بود! اینجاست که سیستم‌های نرم‌افزاری و کامپیوتری شاتل‌ها وارد داستان می‌شن: یه دنیای پیچیده از کد، سخت‌افزار و هوشمندی که هر خطاش می‌تونست یه مأموریت رو به فاجعه بکشونه.